Hemochromatosebehandeling geholpen door aderzoeker
Hemochromatose is een aandoening waarbij te veel ijzer zich ophoopt in het lichaam. wat ook wel "ijzerstapeling" wordt genoemd. Bij hemochromatose absorbeert het lichaam te veel ijzer uit het voedsel dat we eten, en het kan er niet vanaf komen.
Het slaat het overtollige ijzer dus op in de gewrichten en organen zoals de lever, het hart en de pancreas. Dit beschadigt hen. Als het niet wordt behandeld, kan hemochromatose ervoor zorgen dat organen niet meer werken.
Er zijn twee soorten van deze aandoening: primair en secundair.
* Primaire hemochromatose: is erfelijk, wat betekent dat het in families voorkomt.
* Secundaire hemochromatose: gebeurt vanwege enkele aandoeningen zoals een leverziekte, een bepaalde vorm van bloedarmoede en het krijgen van veel bloedtransfusies.
Phlebotomy of venesectie is de meest gebruikte behandeling voor hemochromatose. De behandeling bestaat uit 2 hoofdfasen:
* Inductie: bloed wordt vaak verwijderd (meestal wekelijks) totdat het ijzergehalte normaal is; dit kan soms wel een jaar of langer duren.
* Onderhoud: er wordt minder vaak bloed afgenomen (meestal 2 tot 4 keer per jaar) om het ijzergehalte onder controle te houden; dit is meestal nodig voor de rest van het leven.
Aderzoekers zijn in dit geval nodig om de hele procedure gemakkelijker en soepeler te maken, omdat herhaalde injectie van naalden erg ongemakkelijk kan zijn en schade aan de aderen kan veroorzaken.
Bijvoorbeeld de draagbare aderdetector van de FDA SIFVEIN-5.2 heeft een behoorlijk aanpasbare helderheid, waardoor artsen en verpleegkundigen de helderheid van het beeld kunnen aanpassen aan het licht in de kamer en de huidskleur van de patiënt.
Het maakt gebruik van infraroodtechnologie die in wisselwerking staat met de bloedkleur en de aderen onder het huidoppervlak verlicht, waardoor een zichtbare aderkaart op de hand en arm van de patiënt wordt gemaakt.
Het gebruik van SIFVEIN-5.2 ter ondersteuning van aderlating bij de behandeling van hemochromatose kan complicaties voorkomen bij patiënten met symptomen of orgaanschade. Bovendien zou het gebruik van een aderzoeker de flebotomist, arts of verpleegkundige helpen om de ader gemakkelijk te lokaliseren, waardoor elke mogelijke foutdiagnose wordt uitgesloten en zelfs ongemak en pijn voor de patiënt worden voorkomen.
Referenties: Behandeling Hemochromatose, Klinische toepassingen van therapeutische flebotomie, Wat is hemochromatose?,
