Perioperatieve echocardiografische beoordeling van mitralisklepregurgitatie

De mitralisklep (MV) is een van de meest uitdagende structuren van het hart met zijn complexe zadelvormige ring en meervoudig geschulpte en ingesprongen blaadjes. Mitralisklepregurgitatie (MR) en de chirurgische correctie ervan is een klasse I-indicatie voor tweedimensionale (2D) en kleuren Doppler-echocardiografie. Het is een instrument van onschatbare waarde bij het beoordelen van de ventriculaire functie en hemodynamica sensu latu, en systematische etiologie, pathofysiologie, diagnose en follow-up van chirurgische correctie van de MV in de perioperatieve fase sensu stricto. transthoracale cardiale echografie is de standaard voor de preoperatieve en postoperatieve beoordelingen

Dynamische evaluatie van de mitralisklep is de hoeksteen van correct beheer. Een statische benadering, zoals die wordt uitgevoerd tijdens abductie, kan nauwelijks een optimaal beeld opleveren voor een gecompliceerde structuur omdat de mitralisklep functioneert. MRI maakt een dynamische benadering mogelijk, hoewel deze techniek niet mobiel is voor evaluatie van ernstig zieken. Cardiale echografie levert een dynamische benadering aan het bed, inclusief beweging van de klepbladen, evaluatie van de coaptatie van de bladranden en het niveau van coaptatie in relatie tot de mitralis annulus, naast de functie van verwante ventriculaire wandsegmenten.

Kennis over de goede werking van de mitralisklep tijdens zowel systole als diastole zou kunnen worden afgeleid uit een grondig begrip van de linkerhartfysiologie. Het is afhankelijk van de zich ontwikkelende drukgradiënt tussen het linker atrium en de linker ventrikel (LV) gedurende de hartcyclus, die het openen en sluiten van de mitralisklep regelt. Zodra de linker atriale druk de linker ventriculaire diastolische druk overstijgt, gaat de klep open. Na een vroege vulgolf (E op transmissie-Doppler) induceert contractie van het linker atrium een ​​tweede stroomgolf van zuurstofrijk bloed (A-golf). Onmiddellijk na deze stroomgolf daalt de linkeratriale druk tot onder de LV-druk, wat resulteert in MV-sluiting. Sluiting en opening van de MV worden bepaald door zowel het samenspel van drukgradiënten, die tijdens de hartcyclus variëren, als de balans tussen sluitkrachten en de bindkrachten, als gevolg van de spanning die wordt opgebouwd door het subvalvulaire apparaat en de samentrekkende aangrenzende wand segmenten.

Carpentier-classificatie Type I mitralisklepregurgitatie is te wijten aan een geperforeerde klep of onvolledige sluiting van de mitralisklep als gevolg van ringvormige dilatatie. In het geval van ringvormige dilatatie zijn de blaadjes en het subvalvulaire apparaat meestal normaal in morfologie. De eerste stap bij het evalueren van type I mitralisklep omvat multiplane 2D transoesofageale echocardiogram. Men moet erkennen dat een van de etiologieën van de MR in deze groep is dat de blaadjes meestal normaal zijn maar niet samengroeien als gevolg van ringvormige dilatatie. De malcoaption van de blaadjes resulteert in ernstige mitralisinsufficiëntie. Naast het meten van de mitralis annulus om vast te stellen dat de MR inderdaad te wijten is aan ringvormige dilatatie, moet de echocardiograaf ook de tricuspidalis annulus meten. Er zijn verschillende onderzoeken geweest die aantonen dat de preoperatieve meting van de tricuspidalisring voorspelt resterende functionele tricuspidalisregurgitatie post mitralisklep operatie. De echocardiograaf moet de hoeveelheid tricuspidalisregurgitatie bepalen om te bepalen of een gelijktijdige tricuspide annuloplasty ring gerechtvaardigd is op het moment van mitralisklepchirurgie.

Ten slotte moet men ook de systolische druk van de longslagader bepalen, omdat dit kan helpen bij de beoordeling van de rechterventrikel na een mitralisklepoperatie. De maximale TR-snelheid moet worden gemeten om de systolische druk in de longslagader te bepalen. Dit is soms een uitdaging op transoesofageale echocardiogram en misschien beter gewaardeerd op transthoracale beeldvorming.

Voor het bepalen van de systolische druk in de longslagader raden we ten zeerste de lineaire draadloze ultrasone scanner aan SIFULTRAS-5.34 – Kleurendoppler. De technologie van deze draadloze echografie heeft het grootste potentieel voor chirurgische mitralisklepreparatie. De technologie stelt de chirurg in staat om onmiddellijk de resultaten van de reparatie te zien en geeft goede informatie over de evolutie van de ventriculaire functie. Dit apparaat kan ook worden gebruikt op verschillende locaties buiten het katheterisatielab, waaronder de IC, het EP-lab, de OK en voor echogeleide procedures aan het bed. Het heeft een superieure kleurenbeeldkwaliteit, nauwkeurige scanresultaten, kostenefficiënt, klein en licht, gemakkelijk te dragen en te bedienen voor de evaluatie van ernstig zieken. Een enkele lading kan tot 90 minuten achtereenvolgend scannen bevatten.

Deze beoordelingsprocedures worden uitgevoerd door een gekwalificeerde cardioloog die is opgeleid in echografie in samenwerking met een echografietechnicus*

Referentie: Twee- en driedimensionale echocardiografie voor preoperatieve beoordeling van mitralisklepregurgitatie
Niet-invasieve schatting van de systolische druk in de longslagader met Doppler-echografie

    

Scroll naar boven